Μυθωδία: η Ωδή προς τον Μύθο

Στις 28 Ιουνίου 2001, κάτι μαγικό έμελλε να συμβεί στο κέντρο της Αθήνας. Ακριβώς μέσα στον χώρο (ίσως και στον χρόνο) του Ελληνικού Ναού του Ολυμπίου Διός, με φόντο την Ακρόπολη και ενώ το πρώτο τέταρτο της Σελήνης είχε αρχίσει να προβάλλει στον νυχτερινό ουρανό της Αθήνας, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου διηύθυνε την Ωδή του πρός τον Μύθο. Την, θρυλική πλέον, Μυθωδία.
Αν και οι Αθηναίοι είχαν ακούσει πολλά για τη συγκεκριμένη εκδήλωση και έβλεπαν τα τεράστια σκηνικά να αγκαλιάζουν τις κολώνες του αρχαίου ναού, στην πραγματικότητα ελάχιστα έγιναν γνωστά για όσα έλαβαν χώρα εκείνο το βράδυ. Γιατί, ενώ πολλά έχουν λεχθεί και γραφτεί για το γεγονός αυτό, ελάχιστα είναι εκείνα τα οποία γνωρίζουμε γι' αυτό καθ' αυτό το έργο- τόσο για τη μουσική του, όσο και για τα λόγια του - κυρίως γι' αυτά. Λόγια τα οποία απαγγέλλονταν από μια πολυά ριθμη χορωδία 150 ατόμων -αριστερά οι άνδρες και δεξιά οι γυναίκες και από δύο υψίφωνους, οι οποίοι είχαν έρθει ειδικά για τον σκοπό αυτό από τις Η.Π.Α., για να συνοδεύσουν με τις μοναδικές φωνητικές τους επικλήσεις, εκείνες της χορωδίας που. ταξιδεύοντας μαζί επάνω στη μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου, συνόδευσαν την αποστολή της NASA «Mars Odyssey Mission» προς τον πλανήτη Άρη.

Ολόκληρη η συναυλία, από την παραμικρή λεπτομέρεια μέχρι και την ακριβή ώρα που θα παιζόταν το κάθε τμήμα της Μυθωδίας, σχεδιάστηκε και χρηματοδοτήθηκε πλήρως (6 Δισ. €)  από τη NASA, τη γνωστή Εθνική Αμερικανική Υπηρεσία Διαστήματος.

Η NASA επέλεξε την Ελλάδα, για την ακρίβεια, το ζήτησε σχεδόν ενάμισι χρόνο πριν από την Ελληνική Κυβέρνηση για να δημιουργήσει με τη βοήθεια της αριστουργιματικής μουσικής του Βαγγέλη Παπαθανασίου, μέσα από τον Ναό του Ολυμπίου Διός, τις «κατάλληλες συνθήκες» προκειμένου η αποστολή της προς τον Πλανήτη Άρη να στεφθεί με επιτυχία. Η συναβλία, τη στιγμή της εκτέλεσής της, εκπεμπόταν με ειδικά δορυφορικά κάτοπτρα της NASA προς το ουράνιο στίγμα της περιοχής του πλανήτη Άρη και του διαστημοπλοίου της NASA που τον πλησίαζε!

Εκείνες ακριβώς της ώρες, η αποστολή έμπαινε στην πιο κρίσιμη φάση της: της προσέγγισης του διαστημοπλοίου σε κατάλληλο επίπεδο, ώστε να προετοιμαστεί για είσοδο σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη. Πράγμα που τελικά όχι μόνο έγινε επιτυχόν, αλλά, επιπλέον, ενώ η αποστολή ήταν προγραμματισμένη να τελειώσει την Τρίτη 31 Αυγούστου του 2004, μετά τη λεπτομερή χαρτογράφηση του Άρη, αποφασίστηκε να συνεχιστεί «τουλάχιστον» μέχρι και το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας!


Διαπιστώθηκε μάλιστα η άψογη τεχνική κατάσταση του δορυφόρου, όσο και το ότι τα καύσιμα του Οδυσσέα, σύμφωνα με «νεότερους σωστότερους υπολογισμούς» της NASA φάνηκε ότι μπορούν να διαρκέσουν για τουλάχιστον μία ακόμα δεκαετία. (Είναι φανερό ότι το πρόγραμμα σκόπευε πολύ μα κρύτερα απ' ότι ανακοινώθηκε). Αποφασίστηκε λοιπόν ότι θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται για επιστημονικές μετρήσεις που αφορούν στον Άρη, αλλά και για να παίζει τον ρόλο ενός επικοινωνιακού διαμεσολαβητή μεταξύ Γης και μελλοντικών αποστολών. Μόλις πρόσφατα η NASA άρχισε να δίνει στη δημοσιότητα πολλές και επιστημονικά "περίεργες" πληροφορίες.
Η Μυθωδία αποτελείται συνολικά από 10 μέρη και μια εισαγωγή, ενώ διαρκεί κάτι περισσότερο από μία ώρα. Μέχρι προσφάτως, όσες προσπάθειες κι αν είχαν γίνει, στάθηκε αδύνατο να βρεθούν τα «λόγια» της χορωδίας και των υψιφώνων, αφού ακόμα και ο ίδιος ο Βαγγέλης Παπαθανασίου πλην πολύ χαλαρά και «υποτονικά» υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν γραμμένοι στίχοι, αλλά «φωνητικές παρεμβάσεις». Ωστόσο, όσο περισσότερο ακούει κάποιoς το έργο, τόσο εντονότερη έχει την αίσθηση ότι τα «λόγια» κάτι λένε  και μάλιστα μοίαζει να είναι μια επίκληση προς τον Δία.
Από το 2003, έχουν γίνει από πολλούς αρκετέςπροσπάθειες για να αποκρυπτογραφηθούν τα λόγια της Μυθωδίας. Ωστόσο, η σημαντικότερη δουλειά φαίνεται ότι έχει γίνει από κάποιον με το όνομα Εχετλαίος, Ο Εχετλαίος με ειδική κάρτα ήχου και κατάλληλο λογισμικό κατόρθωσε να απομονώσει τις διάφορες συχνότητες των μερών του έργου και να αποκωδικοποιήσει το «λιμπρέτο» της Μυθωδίας!
Παρακάτω θα δείτε μια πλήρης ανάλυση μαζί με την πλήρως οργανομένη συναυλία που χρηματοδοτημένη από τη NASA και μαζί με τους στίχους της, συνόδευσε τη σοβαρότερη αποστολή της έως σήμερα προς στον Άρη.



Είναι μια επίκληση προς τον Δια, τον «θεό όλων των θεών», κατά τους αρχαίους Έλληνες!
Απίστευτο δεν είναι να συνοδεύει η NASA, εν έτει 2001, μια επιστημονικότατη αποστολή της με ωδές προς τον Δία; Γιατί; Μήπως, τελικά, αυτό που επιμελώς, δεν προβάλλεται για χιλιάδες χρόνια, η σημερινή επιστήμη το αναγνωρίζει και το θεωρεί της την αληθινή οδό προς τη γνώση;

Έχει εκφραστεί η άποψη ότι έτσι εστάλη το σήμα σε "εκείνους" που παρακολουθούν!, ότι τα Ελευσίνια θα ξαναρχίσουν να τελούνται και οτι ήδη εκκίνησαν από εκείνο το βράδυ! Ακόμα, έχει λεχθεί ότι, εκείνο το βράδυ του Ιουνίου του 2001, η ανθρωπότητα έγινε μάρτυρας της πρώτης επίσημης δήλωσης -από ένα μικρό ίσως τμήμα της παγκόσμιας εξουσίας του πλανή τη περί του ποιοι θεωρεί ότι είναι οι πραγματικοί άρχοντες του κόσμου και του διαστήματος...

Με μεγάλη προσοχή, πρέπει να εστιάσουμε στα φωνητικά του 4ου και χρονικά μεγαλύτερου μέρους της συμφωνίας- διότι εμφανίζει τη μεγαλύτερη «απόκρυψη» στο τι λένε τα vocals. To ίδιο μέρος έχει πολλές και κλιμακούμενες αλλαγές, επανάληψη κάποιου αδιευκρίνιστου ακόμα μουσικο-χορωδιακού μοτίβου, ενώ τελειώνει με μια σειρά συμφωνικών effects που παραπέμπουν υποσυνείδητα σε εντάσεις γένεσης και δημιουργίας.

Το χαρακτηριστικότερο όμως όλων είναι ότι, το βράδυ της συναυλίας, ενώ αυτό το 4ο μέρος τελείωνε πάνω από τον ναό του Ολυμπίου Διός, εκείνες τις στιγμές ξεπρόβαλε μέσα από τους στύλους, ολοφώτεινος ο Αρης και, στα δεξιά του, στο ουράνιο στερέωμα, ο αστέρας Πάρις του αστερισμού του Ωρίωνα.

Γιατί η NASA προχώρησε σε αυτήν τη συναυλία; Γιατί επελέγη ο Βαγγέλης ΠαπαΘανασίου; Γιατί δεν έχουν εκδοθεί και κυκλοφορήσει επισήμως τα φωνητικά του έργου; Ειδικά δε, γιατί η συγκεκριμένη συναυλία συνδυάστηκε με την αποστολή διαστημοπλοίου στο Άρη; Και τι ακριβώς κάνει τελικά σήμερα αυτό το διαστημόπλοιο;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου